Betty Salas (omcirkeld op bijgaande foto) is de moeder van één van de jongeren die deelnemen in een straathoekwerkproject in een sloppenwijk van Pachacutec in Lima, Peru. Dit project richt zich al vier jaar lang op meisjes van alle leeftijden. Bijna elke dag krijgen zesoftball-initiatie van een trainster van de Peruviaanse softballfederatie. De moeders van de jongeren omkaderen dit project en staan in voor de veiligheid. Zij vergezellen de ploeg tijdens trainingen en wedstrijden en brengen de kinderen veilig thuis. VZW Hijos del sol zette de schouders onder dit project en kreeg hiervoor een subsidie van de gemeente Neerpelt, zegt Kris Lantin. Hij kreeg Betty zo ver dat ze voor de Internetgazet een reeks wil schrijven over het reilen en zeilen van dit project; vandaag de eerste aflevering.
Betty: “Softball is geen alledaagse sport. Het lijkt op baseball maar dan voor vrouwen. Zelf beoefen ik het al enkele jaren. Ik stond steeds als één van de moeders aan de zijlijn, maar besloot al snel mee te doen. Dit project is belangrijk omdat het onze kinderen, vaak pubers, van de straat houdt. Het is een gezond alternatief om een sociaal leven te leiden in onze wijk Pachacutec waar de straten toch vol lopen met drugsverslaafden en dieven. Meisjes geraken hier op 13- of 14-jarige leeftijd vaak zwanger. Het is een gevaarlijke wijk waar de mensen weinig bemiddeld zijn. Veel families weten vaak niet of ze de volgende dag wel eten op hun bord hebben.
“Mijn economische situatie laat me toe om me in te zetten voor dit project. Aangezien ik zelfstandig in mijn huisje een drankenwinkel uitbaat, kan ik flexibel de winkel sluiten wanneer de jongeren mij nodig hebben. Mijn man werkt als transporteur. Hij onderhoudt mijn gezin voor het grootste gedeelte, maar ik zie hem erg weinig. Ik heb vier kinderen waarvan er twee nog studeren. Melissa, mijn dochter die softball speelt, is de jongste.
“Aangezien onze club nog niet officieel is (daar wordt nu aan gewerkt), trainen we als een groep in Pachacutec. Maar onze beste jongeren zijn opgenomen in clubs in Callao, anderhalf uur rijden hier vandaan. Ze trainen een aantal keer per week en op zondag spelen ze een wedstrijd. Je begrijpt dat het transport ons geld (en tijd) kost en sommige jongeren kunnen dat niet betalen. Daarom willen we een officiële club oprichten in Pachacutec zodat we niet altijd meer naar Callao moeten reizen. Eens we officieel erkend zijn, kunnen we op steun rekenen van de Peruviaanse sportfederatie en kunnen we ook thuismatchen spelen.
“Met Maria, de trainster, heb ik een mooie vriendschap. Zij komt vrijwillig al vier jaar onze meiden trainen. Hiervoor ben ik als moeder dankbaar. Eveneens wil ik de gemeente Neerpelt bedanken die ons de kans geeft om een echte club te worden waardoor het allemaal financieel wat makkelijker gaat lopen om het project door te zetten. Op die manier krijgen alle meisjes van Pachacutec de kans om bij een ‘echte’ club te spelen. Ook zullen heel wat ouders blij zijn dat hun dochters van straat gehouden worden en niet snel in het criminele milieu zullen belanden.”
(Vertaling en samenstelling: Kris Lantin)
Bron http://www.internetgazet.be/
Straathoekwerkproject rond softball in Peru