Een prehistorisch krokodillenparadijs in Peru

wo 25/02/2015 – 23:22 Luc De RoyOnderzoekers hebben ontdekt dat er 13 miljoen jaar geleden niet minder dan zeven verschillende soorten krokodillen leefden in het waterrijke Amazone-bassin in het noordoosten van Peru, waaronder twee giganten van 8 meter.

Dat is een record: nooit in de geschiedenis van de aarde leefden er meer soorten krokodillen tegelijk op dezelfde plaats. Momenteel leven er zes soorten kaaimannen in heel het Amazone-bassin, maar slechts drie daarvan komen ooit samen voor in hetzelfde gebied en ze delen zelden dezelfde habitat.

Onderzoeker Rodolfo Salas-Gismondi en zijn team vonden de fossielen van de krokodillen in twee kleine fossielenbedden in de buurt van de noordoostelijke Peruaanse stad Iquitos. Drie van de soorten zijn nieuw voor de wetenschap: Gnatusuchus pebasensis (onderaan in de foto bovenaan), Kuttanacaiman iquitosensis (links) en Caiman wannlangstoni (rechts).

Korte snuit

Een van de vreemdste exemplaren was Gnatusuchus pebasensis, een kaaiman van zo’n 1,5 meter met een voorliefde voor schelpdieren. Het dier had een korte snuit die het als schop kon gebruiken in de modderachtige bodem van moerassen om prooi te zoeken. Zijn bolvormige tanden waren ideaal om de schelpen van weekdieren te kraken.

“Deze zeer gespecialiseerde anatomie en levensstijl was nog nooit gezien in een krokodil”, zei paleontoloog John Flynn van het American Museum of Natural History in New York.

Gnatusuchus had een korte snuit met bolvormige tanden (illustratie: Aldo Benites-Palomino).

Bullebak

Purussaurus neivensis was ongetwijfeld de bullebak van het stel. Het was een acht meter lange krokodil met krachtige kaken en flinke tanden. Latere soorten van Purussaurus worden wel 13 meter lang.

Nog een vreemde eend in de bijt was Mourasuchus atopus, een vreemde filtervoeder, een beetje zoals een baleinwalvis, die zijn bek met rijen van kleine tandjes gebruikte om grote hoeveelheden kleine prooien te filteren uit het water.

Naast Gnatususchus waren er nog twee andere soorten kaaiman die schelpdieren aten, en een soort uit het nog bestaande geslacht van kaaimannen Paleosuchus. Pebas Paleosuchus had een langere snuit, die geschikt was om verschillende soorten prooi te vangen, zoals vissen en andere actief rondzwemmende gewervelden.

De laatste krokodil van de zeven was de enige die geen kaaiman was, maar een gaviaal, die leek op de moderne soorten gavialen in India, met een lange, dunne snuit voor het vangen van vissen.

Belga

Een hedendaagse Indische gaviaal.

Drassig gebied

De ontdekkingen helpen onderzoekers om de oorsprong van de huidige biodiversiteit in de Amazone beter te begrijpen, en ook de verscheidenheid aan leven in het gebied voor het ontstaan van de Amazone-rivier, zo’n 10,5 miljoen jaar geleden. Het gebied was 13 miljoen jaar geleden een uitgestrekt drassig land met tal van meren, moerassen en rivieren.

Momenteel is het een uitgestrekt regenwoud en de fossielen werpen een nieuw licht op het “moerassige” verleden van het gebied. “Wat de Amazone betreft, krabben we we nog maar aan het oppervlak van een extreem complexe en fascinerende geschiedenis”, zei Salas-Gismondi.

Volgens de onderzoekers konden de zeven soorten samen leven in hetzelfde gebied omdat het een gecompliceerd leefmilieu betrof met een overvloed aan voedsel. Bovendien jaagden de zeven soorten niet allemaal op dezelfde prooien.

“Dit systeem van uitgestrekte waterrijke gebieden bracht ongebruikelijk rijke gemeenschappen van in het water levende prooidieren voort. Na verloop van tijd ontwikkelden de krokodillen in het gebied een verbluffende verscheidenheid van schedelvormen, aanpassingen om zich te voeden en lichaamsvormen”, zo zei paleontoloog Flynn.

De zeer diverse schedels en kaken van de zeven ontdekte soorten: (1) Gnatusuchus pebasensis, (2) Kuttanacaiman iquitosensis, (3) Caiman wannlangstoni, (4) Purussaurus neivensis, (5) Mourasuchus atopus, (6) Pebas Paleosuchus, and (7) Pebas gavialoid. Onder de drie soorten die nieuw zijn voor de wetenschap staan een reconstructie door Javier Herbozo. (illustratie: Rodlofo Salas-Gismondi).

Print Friendly

Comments are closed